Door een moeilijke thuissituatie kwam Lien in een pleeggezin terecht. Na het middelbaar onderwijs was ze erg gemotiveerd om een hogere studie verpleegkunde aan te vatten. Evident was dat echter niet, vertelt ze zelf: “Ik begon met volle moed aan mijn eerste jaar, maar op mijn twintigste moest ik mijn pleeggezin verlaten. De angst overviel me: ging ik wel rondkomen als zelfstandig studente? De extra studiekosten zoals dure schoolboeken en -materiaal, studieuitstappen … wogen zwaar door. Heel wat mensen staan er niet bij stil dat die extra’s een hoge drempel vormen. Voor de meeste studenten is het zo vanzelfsprekend dat hun ouders, familie of zijzelf dat kunnen betalen.

Je staat er ook vaak alleen voor. En het laatste wat je wil, is zoiets rondbazuinen. Je wil doen zoals iedereen, en je wil vooral niet dat je medestudenten weten dat het voor jou allemaal niet zo evident is.”
Via de dienst pleeggezinnen kwam Lien bij het Fonds Dieter terecht.

“Gedurende twee jaar steunde het Fonds me zodat ik de kans kreeg om, net als andere studenten, het nodige studiemateriaal aan te kopen en deel te nemen aan stage-uitstappen. Ik kon ook steeds bij hen terecht voor een babbel of andere vragen. Momenteel ben ik afgestudeerd en aan het werk in een ziekenhuis. Dit extra ‘zetje’ heeft er mee voor gezorgd dat ik nu een job heb waarin ik me gelukkig voel.”

“In een woelige tijd in mijn leven drie jaar geleden, waarin de familiale problemen zich opstapelden, ben ik in contact gekomen met het fonds Dieter. Ik herinner mij het gesprek nog heel goed. Heel kritisch en opbouwend, maar vooral het gevoel dat ik gesteund werd in mijn verdere leven.

Door hen heb ik mensen ontmoet met wie ik regelmatig gezellige en leerrijke gesprekken kan houden. Die contacten zijn op zijn minst even waardevol en misschien wel waardevoller omdat je het gevoel hebt dat er personen zijn die achter je staan, op wie je kan terugvallen. Het fonds Dieter zorgt ervoor dat ik op een gelukkige en vertrouwensvolle manier in het leven sta en verder kan gaan.”

“Het Fonds Dieter is voor mij heel erg belangrijk voor mijn studie. Zo maken zij het mogelijk dat ik met hun steun mijn schoolmateriaal zoals boeken, kopies, enzovoort kan aankopen. Vorig jaar hebben ze me nog een extra tegemoetkoming gegeven zodat ik bijlessen statistiek kon volgen. Zonder hun steun was het voor mij niet mogelijk geweest.

Het is voor mij heel moeilijk om tijdens het jaar te werken omdat mijn studie enorm veel energie opslorpt. Ik werk af en toe in het weekend en dat is in combinatie met studeren niet altijd evident. Het Fonds Dieter heeft mij een hart onder de riem gestoken om toch door te zetten, zodat ik op een rustige manier mijn studie tot een goed einde kan brengen.”

“Hoewel het mij eerst geheel onbekend was, werd het Fonds Dieter – alias Ria en Sarah en de vele vrijwilligers – een lichtpunt in mijn leven. Ik kom uit een gezin in armoede. Mijn biologische vader heb ik nooit gekend. Van mijn twee jaar tot mijn veertiende heeft mijn mama een nieuwe,
standvastige partner gehad. Mijn mama had veel zorgen nodig en had psychologische problemen, bovenop de financiële problemen die wij op dat moment hadden. Dat legde een enorme druk op de relatie van mijn mama en stiefvader, waardoor die ook is beëindigd, zij het wel op een serene en vriendschappelijke manier. Maar door de psychologische toestand van mijn mama werd ik uiteindelijk op mijn veertiende geplaatst bij mijn stiefvader, omdat mijn moeder de zorgen niet meer op zich kon nemen. Dat heeft bij mijn moeder tot heel veel wrevel geleid en  onze band is daardoor ook verbroken. Helaas is zij in 2011 overleden.”

“Het was voor mij snel duidelijk dat ik snel volwassen moest worden en van zodra het kon, op mijn achttiende, op eigen benen moest staan omdat mijn stiefvader mij financieel niet meer kon ondersteunen wegens een persoonlijk faillissement. Wat voor andere pubers als een droom klonk, was voor mij de realiteit, van moeten. Je eigen budget beheren, naar de winkel gaan, rekeningen betalen, een betaalbare woning zoeken en, het ergste, aankloppen bij een OCMW. Want hoe zou ik dat financieel anders moeten overbruggen? Geen gemakkelijke opgave voor iemand die net 18 jaar is geworden en zich eigenlijk enkel zou moeten bezighouden met ‘welke opleiding wil ik volgen’.”

“Op dat moment kwam ik in contact met Sarah, en later ook met Ria. Studeren is duur, ook al had ik recht op een studietoelage. Die ging bijna integraal naar de huishuur, omdat het leefloon ontoereikend was om van te leven. Dankzij de financiële bijdrage van het Fonds heb ik gedurende mijn bacheloropleiding sociaal werk mijn focus kunnen houden op mijn schoolwerk in plaats van ‘kan ik deze maand mijn huur nog betalen’. Die tussenkomst heeft ademruimte gecreëerd die ik anders niet had gehad. Ook de regelmatige opvolging zorgde ervoor dat ik altijd iemand achter de deur had staan mocht het wat minder gaan. Het gaf rust, wat broodnodig was. Ik kan ook vertellen dat ik in drie jaar mijn bachelordiploma heb behaald in 2015.”

“Ik ben het Fonds daarom enorm dankbaar, voor de mogelijkheid die ze mij hebben gegeven, en voor andere jongeren die dit zo broodnodig hebben. Vele hebben de kwaliteiten, maar door omstandigheden komen die vaak niet boven. Wat jammer is, want jongeren zijn de toekomst van ons allemaal!”

“Daarom, een welgemeende dankuwel aan het team dat achter het Fonds staat!”

“Vanwege een moeilijke thuissituatie ben ik op aanraden van een familielid gaan aankloppen bij het Fonds Dieter. Na een aangenaam kennismakend gesprek kreeg ik een enorm goede indruk van de organisatie en voelde ik me meteen oprecht gesteund. Dankzij hun jarenlange begeleiding en ondersteuning ben ik erin geslaagd om mijn studie succesvol af te ronden, iets waar ik uiteraard heel trots op ben.”

“Dankzij het Fonds kwam ik ook in contact met enkele ervaringsdeskundigen, die me enorm hebben kunnen helpen en heel wat zaken hebben verduidelijkt. Ik kon steeds op hen rekenen en heb veel waardering voor het werk dat ze gedaan hebben.”

“Het Fonds heeft me door moeilijke situaties geholpen en een enorme bijdrage geleverd aan het behalen van mijn diploma, iets waar ik hen altijd dankbaar voor zal zijn. Ze geven de jongeren/studenten een kans om iets te maken van hun leven, gebaseerd op zelfstandigheid, begrip en geduld. Hier haal je enorm veel voldoening uit.”

“Mijn naam is Sandy en ik ben een nieuwkomer die sinds eind 2003 in België woont. Ik heb een tweede kans gekregen door te overleven en te vluchten naar een land waar ik als kind en als mens rechten heb in de maatschappij.”
“Na mijn pleegzorg zou ik alleen gaan wonen en verder studeren.  Ik was in die tijd net 20 jaar. Alleen is het niet evident om dat te doen zonder hulp van familie en kennissen die bereid zijn om je financieel te ondersteunen. Ik ben in contact gekomen met het Fonds Dieter dankzij mijn zus, die ook vroegtijdig alles alleen moest doen zonder financiële hulp. Die kreeg ze wel dankzij het Fonds. Zo heb ik in mijn eerste jaar verpleging kennisgemaakt met Ria Heremans. Ik moest alles vertellen en opschrijven wat mijn planning was, van mijn leefomgeving tot mijn schoolgebeuren … Ik herinner het me alsof het gisteren was, dat gesprek. Om tranen in mijn ogen te krijgen. Ik weet niet of ik voor anderen kan spreken, maar ik was zenuwachtig voor dit nieuwe hoofdstuk in mijn leven. Steun krijgen was niet mijn grootste angst, teleurstellen en niet slagen was waar ik bang voor was.”

“Ik kreeg niet alleen financiële hulp, maar ook een coach, Diane. Voor mij is Diane een soort moederfiguur geworden met de tijd. Ze hielp me om meer inzicht te hebben in mijn studie en om mijn planning beter samen te stellen. Daarnaast luisterde ze naar mij, naar mijn zorgen en prestaties in het leven. Een extra warm hartje,  een extra steunpilaar die het Fonds mij had toegewezen. Om zo een kans te krijgen, om te groeien in je denken en doen is een zegen gewoon.”

“Veel studenten kunnen hier gebruik van maken en tot immense ‘grote harten’ uitgroeien, zoals het Fonds zelf. Zowel voor de directe als indirecte steun van het fonds, wil ik iedereen bedanken die het ons mogelijk heeft gemaakt om verder te kunnen ontwikkelen en groeien in de maatschappij.
Ondertussen ben ik 30 jaar geworden en ik kan alleen maar bijleren na al die jaren. Kennis en tips meegeven aan anderen die het op hun beurt nodig hebben. Als stagementor heb ik er veel voor overgehad om samen met jongeren te werken en ik kon me ook goed in hun situatie verplaatsen aangezien ik ervan kan meespreken.”

Ria, deze dankuwel op papier zal nooit genoeg zijn voor u en het Fonds Dieter. Het warme welkom en de vriendelijke gebaren probeer ik in mijn dagelijkse leven terug te geven rondom mij.”
“Voor de nieuwe studenten: jullie kunnen hier alleen het beste uithalen. Probeer alles wat je kan en geef nooit op. Je kan van richting veranderen en nieuwe perspectieven tegemoetgaan.”

“Onzelfzuchtig
Hebben jullie je voor mij ingespannen en me geholpen
Uit de goedheid van het hart
Wil ik jullie hart-Elijk bedanken, met liefde en zacht-Heid
Jullie hebben soms diepe eenzaamheid
Draaglijker gemaakt
Me laten zien dat ik de moeite waard ben
Om naar om te kijken
Vaak als we samenkwamen
Rolden de woorden, holder de bolder
Over elkaar struikelend, uit m’n mond
Blij, met open armen ontvangend
Dat er iemand voor open stond
Dan besefte ik soms pas

Wat ik allemaal als in een zak op m’n schouders gegooid meesleurde-soms
Kwam ik in een blije mood met het gedachtegoed
Dat ik het leven makkelijk aankon-soms
Was m’n gemoed niet zo positief.
Ook de financiële steun heeft een hoop kopzorgen gerustgesteld
Dat mag niet vergeten worden!
En wanneer ik m’n masterdiploma eindelijk had behaald
Waren jullie de enigen
Die dit echt met mij hebben gevierd
Ik voelde me erkend en speciaal
Special thanks to diane, pol en ria
En doe zo verder zou ik zeggen ☺”